Dnia 1o listopada Polacy Romanowa uroczyście obchodziły Narodowe Święto Niepodległości Polski. Obchody się zaczęły w rejonowej bibliotece. Obecnych na Sali gości powitał prezes Romanowskiego Polskiego Kulturalno-Oświatowego Stowarzyszenia pani Olga Myczkowska. Po uroczystym odśpiewaniu hymnów narodowych dyrektor Domu Polskiego w Żytomierzu pani Irena Perszko otworzyła w bibliotece kącik książki polskiej.
Życzenia z okazji Święta Niepodległości złożyły przedstawiciele władz lokalnych – pan Aleksander Bileńkyj (zastępca przewodniczącego administracji rejonowej), pan Aleksander Kondratiuk (przewodniczący rady rejonowej) oraz pani Katarzyna Myronczuk (p.o. burmistrza miasta). Pan Aleksander Kondratiuk m.in. podkreślił, że na ziemi rymanowskiej mieszka największa na Ukrainie grupa polska a Romanów ma bardzo owocne kontakty z polskim miastem Bardo.
Następnie odbyła się wycieczka do miejscowego muzeum krajoznawczego, którą poprowadził jego dyrektor pan Jurij Kondratiuk. W tym momencie do uroczystości dołączył się Konsul Generalny RP w Winnicy pan Damian Ciarciński.
Najważniejsze wydarzenia uroczystości odbywały się w miejscowym kościele pw. św. Stanisława. Po mszy świętej, którą odprawił proboszcz parafii ks. Ryszard Dziuba tuż w kościele odbyło się odsłonięcie dwóch tablic pamiątkowych – kompozytorowi i dyrygentowi Ignacemu Feliksowi Dobrzyńskiemu oraz hrabiemu Henryku Ilińskiemu.
Ignacy Feliks Dobrzyński urodził się w Romanowie 25 lutego 1807 roku. Jego ojciec w ciągu 18 lat grał w orkiestrze hrabia Józefa Augusta Ilińskiego. Od lat dzieciństwa Ignacy Feliks wykazał wyjątkowe zdolności muzyczne. Najpierw grał na skrzypcach w orkiestrze, którym kierował ojciec a następnie uczył się gry na fortepianu w Winnicy. W wieku 18 lat Ignacy Feliks Dobrzyński kontynuuje naukę w Warszawie, gdzie jego przyjaciel staje Fryderyk Chopin.
Ignacy Feliks Dobrzyński pracował jako dyrygent w Niemczech, w operze Warszawskiej, kierował własna orkiestrą symfoniczną. Jednocześnie komponował utwory fortepianowe, opery i symfonii. Był także utalentowanym pedagogiem. Zmarł w 1867 roku w Warszawie.
Druga tablica przypomina o jeszcze jednym znanym Polaku związanym z Romanowem – Henryku Ilińskim. Ciekawa jest historia tej pamiątki. Jej na dachu swego budynku znalazł mieszkaniec Romanowa i oddał ją pani Oldze Myczkowskiej, która ma nazwisko panieńskie Ilińska. Po renowacji tej tablicy zdecydowano umieścić ją w kościele.
Część nieoficjalna uroczystości odbyła się w miejscowej restauracji a spotkania towarzyszył perfekcyjny występ zespołu wokalnego „Suzirja”, nie zabrakło o wspólnego śpiewania polskich piosenek.
Uroczystości Narodowego Święta Niepodległości Polski w Romanowie oraz wyrobienie i renowacja tablic współfinansowane zostały ze środków otrzymanych z Kancelarii Senatu Rzeczypospolitej Polskiej za pośrednictwem Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” oraz Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie”.
